فردا شکل امروز نیست

عصبانیم،خیلی. نمیخوام بگم‌از کی.از چی.نمیخوام‌ به هیچ کس حق بدم.چون الان عصبانیم.نمیخوام از زاویه‌ی دید کسی دیگه به قصه نگاه کنم.نه!چون حس می‌کنم هیچ وقت حرفم شنیده نشد.مسئولیت پذیری یعنی چی؟چرا وقتی‌ی اشتباهی کردیم، یک تصمیم غلطی گرفتیم، این‌که بیایم و تمامش کنیم مسولیت پذیری نیست؟همیشه این‌که‌ی بار کج روی دوش داشته باشیم و هی خودخوری کنیم و بپیچیم به خودمون این میشه مسولیت پذیری؟یعنی من هرچقدر رنج بیشتری بکشم مسولیت پذیر ترم؟